Jestem, jestem. Nie zniknęłam.

Już mnie mąż popędza do pisania, już mi mama dziurę w brzuchu świdruje, jak mogę tak nic nie pisać – przecież ludzie czekają 🙂

Choć przygnieciona jestem jakąś niewidzialną lawiną różnych nikomu niepotrzebnych rzeczy, obowiązków i codzienności…

…I babram się w tym, odkopuję, systematyzuję, planuję, wykreślam jako zrobione z kalendarza. I tu nagle, hop, kolejny dzień i znowu jestem zasypana.

Ale jest dobrze. Niech tak będzie.

Niech tak będzie przez cały kolejny rok.

Nie mam planów w tym roku schudnąć 6 kilogramów.

Nie mam w planach wejść na Mount Everest.

Nie mam też w planach żadnej oszałamiającej kariery.

Nie będę też żyć, żywiąc się tylko energią słoneczną…

No nie.

Chciałabym tylko, żeby wszystko było po portu dobrze. To  się nazywa chyba starość, co? 🙂

Niech nie będzie nudno. Niech nie będzie za spokojnie.

Niech tylko będzie zdrowo i po prostu dobrze. Tak, o to proszę najbardziej.

Tego dziś z całego serca, z lekkim opóźnieniem, życzę Wam i sobie!

I wysyłam dobrą energię!

Zaglądajcie do mnie czasem! 🙂